Ντέμιαν

Κείμενο διαπεραστικό και οξυδερκές στην καταγραφή των αντιδράσεων του ήρωα, συνταρακτικό πολλές φορές για τον νεαρό αναγνώστη, που ανακαλύπτει πράγματα που και ο ίδιος είχε υποπτευθή χωρίς να τολμήσει ποτέ να τα ομολογήσει, συναρπαστικό ακόμα και για τον ώριμο αναγνώστη, την ίδια στιγμή σαν κείμενο παράδοξα συμβολικό και ποιητικό, μ' ένα τέλος απροσδόκητα ρομαντικό. Μοναχικό και κλειστό βιβλίο, διατρέχεται συνεχώς από τα ρίγη ενός εφηβικού πυρετού, δραματικό και βαθύ, απόλυτο και υπερβολικό, με τη σφραγίδα του γνήσιου πάθους, που αφήνει περιθώριο για παρατήρηση και σχόλιο